شیشه سکوریت را نمی توان بیشتر پردازش کرد زیرا تحت یک فرآیند تولید خاص به نام تمپرینگ قرار گرفته است که خواص فیزیکی آن را تغییر می دهد. در حین تمپر کردن، شیشه تا دمای بالا گرم می شود و سپس به سرعت سرد می شود و تنش های داخلی ایجاد می کند که باعث افزایش استحکام و دوام می شود. این فرآیند همچنین نحوه شکستن شیشه را تغییر میدهد و باعث میشود که به جای تکههای تیز و ناهموار، به قطعات کوچک و دانهریزی تبدیل شود.
هنگامی که شیشه سکوریت ساخته می شود، نمی توان آن را برش داد، سوراخ کرد یا شکل داد بدون اینکه خرد شود. هر گونه تلاش برای پردازش شیشه سکوریت باعث شکستن آن به قطعات کوچک و ایمن می شود. این یک ویژگی ایمنی عمدی است، زیرا شیشه سکوریت معمولاً در برنامههایی که ایمنی یک نگرانی است، مانند پنجرههای اتومبیل، درهای دوش و پانلهای شیشهای در ساختمانها استفاده میشود. ناتوانی در پردازش شیشه سکوریت بیشتر تضمین می کند که برای استفاده در این کاربردها قوی و ایمن باقی می ماند.